ppt نظريات پل اكمن

ppt نظريات پل اكمن در 35 اسلايد بسيار زيبا و قابل ويرايش آماده ارائه با اسلايدشو با فرمت ppt x و رعايت تمامي استانداردهاي زبان فارسي

فهرست مطالب

مقدمه

هيجانات مشترك و اختصاصي

روانشناسي دروغ

روش هايي براي دروغ سنجي

حقايقي درباره دروغ

شناخت دروغگو از طريق زبان بدن

بخشي از متن

مقدمه

پل اكمن(Paul Ekman) متولد ۱۵ فوريه ۱۹۳۴، يك دانشمند در زمينه روانشناسي و انسان‌شناسي اهل آمريكاست. وي در واشنگتن به دنيا آمده و حوزه تخصصي او روانشناسي هيجانات و انسان شناسي و از پايه گذاران مطالعات هيجانات است كه مهمترين اثرش كتاب دروغ گفتن مي باشد. پدرش متخصص اطفال، مادرش وكيل، خواهرش روان شناسي با رويكرد روان پويايي است.

او ابتدا دلش مي خواست روان درمانگر شود. دليل اين موضوع نيز بيماري مادرش بود. مادرش زماني كه او ۱۴ ساله بود دچار بيمار رواني شد و پل آن زمان تصميم گرفت تا شغلي را انتخاب كند كه بتواند به افرادي چون مادرش كمك كند. اكمن در ۱۵ سالگي وارد دانشگاه شيكاگو شد. او سه سال در دانشگاه شيكاگو درس خواند و يك سال نيز در دانشگاه نيويورك تا كارشناسي خود را دريافت كرد. پس از آن وارد دانشگاه آدلفي(Adelphi) شد و در روان شناسي باليني دوره كارشناسي ارشد و دكتري خود را گذراند. پايان نامه او در دوره كارشناسي ارشد در رابطه با بيان هيجانات در چهره و حركات بدن بود.

از جمله كارهاي بزرگ پل اكمن، تلاش براي تحليل و ارزيابي فراگير بودن زبان بدن است. تحقيقات گسترده پل اكمن نشان مي‌دهد از ميان انبوه نشانه‌هاي غيركلامي در ارتباطات ما انسانها، علائم چهره و نشانه‌هايي كه در صورت ما پديدار مي‌شوند، در تمام جهان يكسان هستند. او سالها به نقاط مختلف جهان سفر كرد و حتي در ميان قبايل بدوي زندگي كرد تا به اين اطمينان برسد كه همه انسانها مستقل از سن و رنگ و نژادشان، هيجانات خود را به شكل يكساني در چهره بروز مي‌دهند.

هيجانات مشترك و اختصاصي

داروين و بسياري از نظريه پردازان تكاملي معتقدند كه بروز هيجانات در چهره در بين فرهنگ هاي مختلف مشابه هم و حتي در بسياري موارد يكسان است، اما در مقابل آنها، مردم شناساني چون مارگارت ميد(Margaret Mead) معتقدند كه بروز هيجانات امري وابسته به فرهنگ است و در هر جا مي تواند شكلي متفاوت داشته باشد.

ديدگاه اكمن به ديدگاه داروين و نظريه پردازان تكاملي نزديك تر است. پل اكمن در بررسي هاي خود به اين نتيجه رسيد كه بروز برخي هيجانات در بين فرهنگ هاي مختلف همسان است. فهرست زير نمايانگر اين هيجانات يكسان است.

1.         ترس (Fear)

2.         خشم (Anger)

3.         شادي (Happiness)

4.         غم (Sadness)

5.         تعجب (Surprise)

6.         نفرت (Disgust)

7.         تحقير (Contempt)

8.         احساس گناه (Guilt)

9.         لذت حسي (Sensory Pleasure)

در ديدگاه اكمن هيجان امري زيستي است كه تا حدي تحت تاثير فرهنگ قرار داد. اكمن در اين زمينه مثالي مي زند: در گينه نو من از مردم مي خواستم كه اداي خشونتي را كه پيش از يك حمله به وجود مي آيد، در بياورند. آنها بازوهايشان را به طرف عقب بالا مي بردند، گويي داسي را بلند كرده باشند و لب هايشان را محكم به هم مي فشردند. بعد از آنها مي خواستم اداي آن را در بياورند كه خشونت دارند اما قصد حمله ندارند، در اين زمان آنها قيافه اي مي گرفتند كه گويي مي خواهند شروع به حرف زدن بكنند. حرف زدن حركتي اجتماعي است.

بعدها همين مطالعه را روي آمريكايي هاي معمولي انجام دادم. من به آنها مي گفتم: اداي وقتي را در بياوريد كه دچار عصبانيتي غير قابل كنترل شده ايد و آنها دهانهايشان را به صورتي باز مي كردند كه گويي بخواهند دشنام بدهند؛ سپس مي گفتم: اداي وقتي را در بياوريد كه عصباني هستيد اما مي توانيد خودتان را كنترل كنيد و در اين زمان آنها دهانشان را مي بستند و لب هايشان را به هم مي فشردند، گويي بخواهند از زياد حرف زدن خود جلوگيري كنند. در اينجا به روشني با تفاوت هاي فرهنگي روبرو هستيم. اما در مورد ساير اداهاي همراهي كننده اين حركات(ابروها، چشم ها و پيشاني) در همه جا با حركات مشابهي روبرو هستيم، زيرا اين ها محصول تكامل هستند.

در بيان عواطف انساني ما با تركيبي از فرهنگ و طبيعت سروكار داريم. اين حركات را نمي توان صرفا واكنشي دانست، اما در عين حال چيزهايي هم نيستند كه ما آموخته باشيم و هميشه با ما بوده اند. ما ياد نمي گيريم كه از شيئي كه به طور ناگهاني وارد ميدان ديدمان بشود بترسيم. در حالي كه مي توانيم به كودك بياموزيم كه از بسياري از چيزهايي پيچيده تر بترسد.

و ...