ppt نظريه روانشناسي تحليلي كارل گوستاو يونگ

ppt نظريه روانشناسي تحليلي كارل گوستاو يونگ در 48 اسلايد بسيار زيبا و قابل ويرايش آماده ارائه با اسلايدشو با فرمت ppt x و رعايت تمامي استانداردهاي زبان فارسي

فهرست مطالب

مقدمه

اختلاف نظر يونگ  با فرويد

انرژي رواني : اضداد، هم ارزي و آنتروپي

سيستمهاي شخصيت در نظريه يونگ

كاركردهاي روان شناختي

تيپ هاي روان شناختي

كهن الگوها در نظريه يونگ

رشد شخصيت در نظريه يونگ

سوال هايي درباره ماهيت انسان در نظريه يونگ

ارزيابي در نظريه يونگ

پژوهش درباره نظريه يونگ

بخشي از متن

مقدمه

كارل گوستاو يونگ  در ۲۶ ژوييه ۱۸۷۵ ميلادي در سويس به جهان آمد و در ۶ ژوئن ۱۹۶۱ در زادگاه خود بدرود زندگي گفت. وي پس از دريافت درجه دكتري در پزشكي و تخصص در روان پزشكي كار خود را در بيمارستان رواني زوريخ آغاز نمود. چندي بعد با فرويد و اوژن بلولر  و پيرژانه ، روان پزشكان نامي آن زمان، آشنائي و همكاري پيدا كرد و بعد از جنگ جهاني دوم كرسي « روان شناسي طبي » را كه بخاطر او در دانشگاه بال تأسيس يافته بود عهده دار گرديد و از آن پس در شرق و غرب به مسافرت و سير در آفاق و انفس و مطالعه و تحقيق فرهنگهاي مختلف پرداخت و همه جا با احترام و تعظيم و تكريم روبرو شد. كارل يونگ در واقع يكي از بزرگترين انديشمندان و محققان عصر حاضر است. او نه تنها در روان شناسي و روان پزشكي مقامي ارجمند دارد، بلكه در رشته هاي گوناگون ديگر نيز داراي تبحر و صاحب نظر است. كتابها و نوشته هاي ديگر او كه فهرستي بالا بلند تشكيل مي دهند در افكار و آراء گروهي از دانشمندان و پژوهندگان تأثير فراوان داشته است. موشكافي هاي او درباره ي ويژگيهاي شخصيت آدمي سبب شده است كه نظريه ي تحليلي بخوانند.

اختلاف نظر يونگ  با فرويد

آشنائي يونگ با فرويد در سال ۱۹۰۶ ميلادي نخست با مكاتبه آغازگرديد. آنها چون افكار خود را بهم نزديك يافتند از همان زمان به همكاري پرداختند، و اين همكاري و دوستي تا آنجا كشيد كه فرويد يونگ را براي ادامه و ترويج « روان كاوي » جانشين خود معرفي نمود. در سال ۱۹۰۹ اين دو مرد دانشي به دعوت استانلي هال  براي شركت در مراسمي كه بمناسبت بيستمين سال تأسيس دانشگاه كلارك  برپا شده بود- به آمريكا رفتند و در آنجا سخنرانيهائي ايراد كردند.

سال بعد كه « انجمن بين المللي روان كاوي » تأسيس يافت يونگ به سمت نخستين رئيس آن انجمن انتخاب گرديد.

در ضمن جريان اين امور يونگ و فرويد اختلاف نظرهائي هم داشتند كه بتدريج شدت مي گرفت؛ بهمين جهت روابط آنها كم كم به سردي گرائيد و سرانجام بسال ۱۹۱۴ بكلي قطع گرديد. اين قطع رابطه و همكاري به دلائل مختلف شخصي و علمي صورت گرفت. يكي از آن دلائل اهميت استثنائي بود كه فرويد به غريزه جنسي مي داد. يونگ در اين باره مي گويد: « نخستين دليل قطع همكاري اين بود كه فرويد روش تحقيق خود را با نظريه اي كه درباره جنسيت داشت مخلوط و يكي مي كرد، و اين چيزي بود كه نمي توانست مورد قبول من باشد ».

از آن پس يونگ به شرح و بيان نظريه ي روان كاوي و روش مخصوص روان درماني خود- كه نكات اصلي آن را قبل از همكاري با فرويد بيان گذاشته بود و بنام « روان شناسي تحليلي » معروف است- پرداخت. يكي از مهمترين اصولي كه او را از فرويد جدا مي سازد اين است كه فرويد آدمي را در ميان دو قطب مخالف سرگردان مي داند و راه اميدي به او نشان نمي دهد ، در صورتي كه يونگ برعكس معتقد است به اينكه آدمي در طول زمان و در كشمكش زندگي راه كمال مي پيمايد و به ترقي و تعالي نائل مي شود. نظريه ي يونگ از اين رو كاملاً اميد بخش است. فرويد فقط به گذشته آدمي، يعني به عوامل ناشي از غرايز و به آنچه در نخستين سالهاي زندگي كسب گرديده است توجه دارد و معتقد است كه اين گذشته تا دم مرگ تكرار مي شود. باري او آينده را ناديده مي گيرد در صورتي كه يونگ هم گذشته بالفعل شده، يعني به وقوع پيوسته، و هم آينده ي بالقوه را، كه اميد مي رود به وقوع بپيوندد، در چگونگي تشكيل و تحول شخصيت مؤثر مي داند، و بخصوص براي آينده، براي هدفها و آرزوها و اميال و آمال و تأثير شگرفي كه در رفتار او دارند، اهميت فراوان قائل است.

ديگر از اختلاف نظرهاي يونگ و فرويد اين است كه فرويد لي بيدو را منحصراً عبارت از غريزه ي جنسي، يا لااقل قويترين عنصر تشكيل دهنده ي آن مي پنداشت، و حال آنك هيونگ آن را به معني وسيعتر نيروي زندگي به كار مي برد و غريزه جنسي را در رديف ساير غرائز و عناصري كه تشكيل دهنده اين نيرو هستند مي داند: همه ي حركات انعكاسي و خودبخودي البته ناشي از اين نيرو هستند، ولي ساير فعاليت هاي بدني و رواني، تفكر و تعقل، نيز به وسيله لي بيدو صورت مي گيرند.

اختلاف نظر ديگر يونگ و فرويد مربوط به شعور باطن يا ناخودآگاه است. يونگ هم مانند فرويد به « ناخودآگاه » و تأثير آن در رفتار، يعني در شخصيت، بسيار اهميت مي دهد، با اين فرق كه او اولاً محتوي ناخودآگاه را، كه فرويد منحصراً عبارت از چيزهاي ناپسنديده و نامقبول و واپس زده مي پنداشت، جايگاه همان چيزها به اضافه خاطره هاي فراموش شده و افكار ملال انگيز گذشته و همه اموري كه هنوز آمادگي به خود آگاه آمدن را ندارند، مي داند. ثانياً براي ناخودآگاه دو منطقه قائل است: يكي منطقه ناخودآگاه فردي و شخصي كه مربوط به زندگي اختصاصي هر كس است؛ ديگر منطقه ناخودآگاه همگاني يا نژادي كه از خاطره هاي نياكان بسيار دور دست و حتي غير بشري به ارث رسيده و همگاني است، يعني مشترك ميان همه افراد بشر است.

باري فرويد درباره مباني كودكي شخصيت تأكيد مي كند، در صورتي كه يونگ بيشتر به مباني جمعي و نژادي شخصيت توجه دارد و قائل به وجود يك شخصيت گروهي يا همگاني است  كه در شخصيت فردي ( خودآگاه و ناخودآگاه ) تأثير فراوان دارد و در واقع مبناي آن است.

اختلاف نظرهاي ديگري نيز ميان يونگ و فرويد هست كه در ضمن بيان نظريه يونگ روشن خواهد شد. نظريه يونگ درباره ي شخصيت با نظريه هاي ديگر اين فرق كلي را دارد كه اندكي پيچيده است و فهمش دشوار است، كمي هم جنبه ي فلسفي دارد و مشكل است بتوان آن را در آزمايشگاه به مرحله تحقيق درآورد، يا روش محاسبه و آمار را درباره آن بكار برد. بهمين جهت روان شناساني كه علاقه فراوان به روشهاي آزمايشگاهي يا آماري دارند به انتقاد او پرداخته اند، ولي او چنانكه خواهيم ديد هواخاهان فراواني هم دارد كه كارش را دنبال كرده اند و مي كنند.

و ...